Roślina lecznicza:

Korzeń goryczki (Gentianae radix);

Goryczka żółta (Gentiana lutea);

Gentianaceae

Korzeń goryczki pozyskuje się z 3-4 letnich roślin, zbiera jesienią i szybko suszy.

 

Właściwości lecznicze

Zawiera substancje goryczkowe, tzw. sekoirydoidy, pochodne ksantonu, węglowodany oraz powstałe jako związki wtórne – substancje alkaloidowe. Wzmaga wydzielanie soków trawiennych i żółci, jest określany jako lek sekretolityczny. Korzeń goryczki wykazuje ponadto działanie immunostymulujące, grzybobójcze oraz przeciwzapalne. Wykorzystywany jest m.in. w infekcjach górnych dróg oddechowych. 

Występowanie

Goryczka występuje w licznych krajach, w tym w Polsce w rejonach wysokogórskich  – na łąkach Tatr i Karpat. W Polsce podlega ochronie.