Roślina lecznicza: Ziele skrzypu polnego (Equiseti herba)

Der Ackerschachtelhalm war bereits im Altertum durch seine harntreibende Wirkung bekannt. Er wurde häufig bei Erkrankungen der Nieren und Harnwege eingesetzt.

Zastosowania i składniki skrzypu polnego

Lecznicze właściwości skrzypu polnego była znana już w starożytności. Dzięki właściwościom moczopędnym był on często stosowany w chorobach nerek i dróg moczowych. Był również cenionym lekarstwem używanym do tamowania krwawień i leczenia odwodnienia tkanek przy obrzękach. Skrzyp polny zawiera dużo krzemionki. Krzemionka to biaława substancja o drobnych ziarnach, występująca we wszystkich częściach ziemi. Krzemionka jest niezbędna do budowania tkanki łącznej, ścięgien, więzadeł, skóry, włosów i kości oraz zębów i paznokci. Oprócz tego ekstrakty z letnich pędów rośliny zawierają nie tylko krzemionkę, lecz również składniki takie jak saponiny i flawonoidy. Substancje te mają działanie wzmacniające odporność, przeciwzapalne i bakteriobójcze.

Historia skrzypu polnego

Skrzyp polny (Equisetum arvense) jest żyjącą skamieliną. Jest to ostatni potomek niegdyś bogatej grupy pterydofitów (Pteridophyta). Przed około 400 milionami lat skrzypy były drzewami osiągającymi wysokość nawet do 30 metrów. Wraz z gigantycznymi paprociami tworzyły one pierwsze lasy na półkuli północnej. Z resztek tych lasów powstał węgiel kamienny, którego bogate złoża jeszcze dziś zalegają w głęboko pod ziemią m.in. na Śląsku Rośliny rozmnażają się bezpłciowo, a więc nie wydają kwiatów i owoców, tylko przez sporofity. Ten szczególny sposób rozmnażania uchronił je przed wymarciem.

Gdzie rośnie skrzyp polny?

Ojczyzną skrzypu polnego jest strefa umiarkowania na półkuli północnej. Rośnie on na polach, gliniastych, wilgotnych miedzach i łąkach, w dołach i na skarpach.

Jak rozpoznać skrzyp polny?

Skrzyp polny ma bardzo charakterystyczny wygląd. Jego pędy płonne są gwiaździste w przekroju, zaś łodygi są rozmieszczone w okółkach. Na brązowych pędach zarodnionośnych nie mają rozgałęzień, a na szczycie posiadają kłosy. Łodyga skrzypu polnego w przekroju jest pusta i żebrowana. Pochwy na pędach posiadają ząbki, których liczba odpowiada liczbie żeberek.

Skąd skrzyp polny wziął swoją nazwę?

Nazwa botaniczna: Equisetum arvense

Roślina ta zawdzięcza swoją nazwę botaniczną Equisetum (koński ogon) arvum (polny) jasnobrązowym lub czerwonawym pędom zarodnionośnym, podobnym do końskiego ogona.

Gdzie wykorzystywane są substancje czynne skrzypu polnego?

Zawarte w skrzypie polnym saponiny i flawonoidy o właściwościach przeciwzapalnych i bakteriobójczych są jednym ze składników wzmacniającego układ odpornościowy leku Imupret ® *

*dotyczy Impret ®  – tabeletki dażowane, Imupret ®  N krople